Terug in Holland

Beste lezer,

Deze blog gaat over mijn laatste week in de Oekraïene. Inmiddels ben ik weer thuis en is het avontuur voorbij. Het werk voor het dak- en thuislozen project gaat nog wel door en dat is hard nodig ook. Zie het krantenartikel hieronder.

WOENSDAG 19 DECEMBER 2012

Opnieuw 24 doden door winterkou in Oekraïne

De koudegolf die Oekraïne teistert, heeft opnieuw 24 levens geëist. Deze maand zijn al 61 personen gestorven door onderkoeling bij temperaturen tot -23 graden Celsius. Dat heeft het ministerie van Volksgezondheid woensdag bekend gemaakt. Op straat werden 43 mensen dood aangetroffen, 9 thuis en nogmaals 9 overleden in het ziekenhuis.

De weersvooruitzichten zijn onveranderd winters. Er is weer een halve meter sneeuw gevallen en de temperatuur kan later deze week dalen tot 28 graden onder nul in het noorden, midden en oosten van het land. Pas eind deze maand worden temperaturen boven nul verwacht.

In februari van dit jaar beleefde Oekraïne de koudste winter in zes jaar. Toen stierven 130 mensen van de kou.

Bronnen: Kyiv Post, ForUm

Het is dus hard nodig dat er aan deze mensen hulpt wordt geboden.

De laatste week was een voor een deel gericht op het nemen van afscheid. Ik ben met een aantal werknemers van de organisatie nog even wat wezen drinken en heb een mooie mok cadeau gekregen. Een serieus mooie mok met illustraties van het land. Vrijdag was in 'Het Anker' een dankdag. Deze dag was georganiseerd naar aanleiding van de complimentenweek eerder deze maand. De bewoners en werknemers hadden kaarten voor elkaar geschreven en bedankten elkaar en God. Er was een heel ontspannen en gezellige sfeer. Er zijn ook nog twee nieuwe bewoners aangekomen. 'Het Anker' heeft nu dus acht mensen in behandeling. Echt super!!! 

Ik wil afsluiten met nog een laatste 'busverhaal'. Ik was op een avond bij Margreet geweest en ging richting de bus. Volgens het rooster dat ik had zou die pas over een half uur vertrekken bij het busstation. Dus ik ben daar naartoe gaan lopen. Zie ik halverwege mijn bus aankomen, dus ik loop de weg op en ga met de bus meerennen. Uiteindelijk mindert de bus vaart en gaat de deur open. De buschauffeur begint een heel verhaal af te steken en wat ik ervan kon begrijpen begreep hij niet waarom ik zonodig hier weer in moest stappen en niet bij een bushalte. Nou, dat boeide mij helemaal niets, want ik stond in de bus en hij reed gewoon verder. Toen ik wisselgeld had gehad draaide ik me een kwartslag zodat ik een plaats in de bus kon vinden en echt de hele bus zit mij raar aan te kijken. Nou, ik heb maar snel een plaats gezocht en mij verheugd in het feit dat ik deze bus had :) Toch fijn dat ze in Nederland gewoon de dienstregeling aanhouden.

Mijn tijd in de Oekraïne is nu echt voorbij en deze tijd is zeer waardevol geweest. Enerzijds omdat ik mij persoonlijk ontwikkeld heb en anderzijds voor het werk van de stichting. Dus ik ben blij dat ik er geweest ben. Nu ik hier toch nog schrijfruimte heb wil ik nog even het volgende kwijt. Aankomende zomer (2013) ga ik opnieuw met een werkvakantie mee naar de Oekraïne. Hiervoor moet ik weer geld inzamelen zodat de hulpverlening door kan gaan en uitgebreid kan worden. Daarvoor is een nieuw systeem bedacht en wel micro- en minisponsering. U/jij sponsert dan voor een vast klein bedrag per maand van €1 of €2. Wit u op deze manier een bijdrage leveren? Spreek mij dan aan of mail naar [email protected]. Alvast ontzettend bedankt en iedereen bedankt voor de leuke reacties en meeleven!!!

Gods zegen.

Robert